Öğrenilmiş Çaresizlik Düzenin Cansimidi, @anarsizmgunlugu

Başka bir şehirde doğabilirdik

Başka bir ülkede doğabilirdik

Başka bir dili konuşurken bize başka şeyler öğretilmiş olurdu

Başka sözlüklerimiz başka tanımlarımız olurdu

O zaman da aynı mı olurduk?

Bizi biz yapan nedir?

Değerlerimizi sırayla sökmeye başlasalar, sıra hangisine geldiğinde biz biz olmaktan çıkardık?

Doğa-Kalıtım dikotomisinde iki taraf için de tatmin edici argümanlar mevcut

Ama hiçbiri %100’ü yakalayamıyor

İrademiz var mı yoksa bilinç bir yanılsama mı?

Eğer bilincin payı %1se bile o mücadele etmek için yeterlidir

Bir mistifikasyona esirken söylüyorsam bile, eğer herkes aynı şeye esirse birbirimizi yapıp ettiklerimizden sorumlu tutmaya hakkımız vardır

Doğduğumuzda elimize bir sözlük verdiler

Tecrübe etmeden önce bu tanımlar çoktan zihnimize kazınmıştı

Şiddet, yardımlaşma, emek, merhamet, tüm bunlar içinde bulunduğumuz paradigmada öğrenip tecrübe ettiklerimiz

Biz henüz bunlara farklı bir açıdan bakacak ufuk genişliğine sahip değiliz

Eğer devletin zaruretini insan doğasındaki şiddet eğilimine bağlıyorsak bu eğilimin henüz farklı bir paradigmada eğitilmediği gerçeğini lütfen gözden kaçırmayın

Şiddet doğuştan ya da değil

Önemli olan onu nasıl, hangi koşullarda eğittiğimiz değil mi?

@anarsizmgunlugu